ΕΜΠΝΕΥΣΗ & ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Η ενασχόληση με τα φυτά και τα λουλούδια υπήρχε πάντα στη ζωή μου.

Είναι πολύ σημαντική για μένα η επαφή μου με τη φύση. Πολλές φορές λέω πως είμαι παιδί της φύσης, του βουνού… Θαυμάζω, σέβομαι και λατρεύω κάθε ταπεινό χορταράκι, κάθε λουλούδι.  Από παιδί μου άρεσε να παρατηρώ τον κύκλο της φυτικής ζωής. Πώς φυτρώνει ένα λουλουδάκι, πώς μεγαλώνει, πως ανθίζει, τι καρπούς βγάζει, τι μυρωδιά έχουν τα φύλλα και τα λουλούδια του, πώς αλλάζει χρώματα με τις εποχές, πώς αντιδρά στον ήλιο, στην υγρασία… Όλα αυτά είναι ένας μαγικός κόσμος.   Όταν πιάνω στα χέρια μου αυτήν την τόσο εύθραυστη ομορφιά  ξεκουράζομαι. Το μυαλό μου ταξιδεύει και δημιουργεί.

Ουσιαστικά η δημιουργία ξεκινάει απ’ τη στιγμή που περπατώντας στο δρόμο στην πόλη ή στο χωριό, για δουλειά ή για περίπατο στα χωράφια ή ακόμη και χαζεύοντας τις γλάστρες, εντοπίσω ένα λουλούδι, ένα φύλλο, ένα μπουμπούκι, έναν καρπό, κάποιο υλικό της φύσης που θα μου κάνει εντύπωση. Το συλλέγω και  το αποξηραίνω. Στην αποξήρανση είναι η μεγαλύτερη δυσκολία, διότι επιδίωξή μου  είναι να διατηρήσω τα φυσικά τους χρώματα. Οι κλιματολογικές συνθήκες  και τα επίπεδα υγρασίας στην ατμόσφαιρα παίζουν καίριο ρόλο. Άλλα αποξηραίνονται εύκολα και ενιαία, σε άλλα χρειάζεται να γίνει διαχωρισμός σε πέταλα, στήμονες και σέπαλα. Κάποια αποκτούν άλλες αποχρώσεις τελείως διαφορετικές απ’ το αρχικό, όπως η παπαρούνα ή ο ιβίσκος. Αυτό το στάδιο είναι μαγευτικό. Είναι το στάδιο του πειραματισμού. Όταν αποξηραίνω κάτι για πρώτη φορά περιμένω με πολύ ανυπομονησία να δω το τελικό αποτέλεσμα. Με πολύ προσοχή, υπομονή και απέραντο σεβασμό στην πρώτη ύλη κάνω συνθέσεις ή συναρμολογώ πάλι τα ανθάκια. Το ίδιο το υλικό μου δίνει ιδέες και έμπνευση για το τι θα φτιάξω. Κάθε τι είναι μοναδικό. Με  υγρό γυαλί σε πολλές στρώσεις  και τη βοήθεια κυρίως ασημένιων εξαρτημάτων, ημιπολύτιμων λίθων, δερμάτων κλπ., μεταμορφώνω αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα σε κόσμημα. Είναι μια δύσκολη διαδικασία.  Μια αποξηραμένη μαργαρίτα π.χ. για να γίνει δαχτυλίδι  μου παίρνει περίπου 25 ημέρες.

Αρχικά έφτιαχνα ζωγραφικούς πίνακες με αποξηραμένα άνθη και φύλλα για δώρα προς τους φίλους μου. Με την ιδέα να λάβω μέρος σε κάποια έκθεση άρχισα να ψάχνω υλικό επίστρωσης ώστε να τους κάνω πιο ανθεκτικούς. Σ’ ένα επαγγελματικό ραντεβού για ασφαλιστικά θέματα με την εκλεκτή εικαστικό και φίλη, Δήμητρα Ψυχογυιού, γνώρισα το υγρό γυαλί. Τότε γεννήθηκε η ιδέα για τα κοσμήματα. Πήγα στο εργαστήριό της και πειραματίστηκα φτιάχνοντας 2-3 κομμάτια. Το αποτέλεσμα με ενθουσίασε. Καινούργιες ιδέες γεννήθηκαν, πολλά λουλουδάκια καταστράφηκαν στην προσπάθειά μου να βρω τρόπο να τα κάνω αντικείμενα αλλά τελικά το αποτέλεσμα μου έδωσε μεγάλη ικανοποίηση. Έτσι σιγά-σιγά το χόμπι μετά την επιτυχημένη συμμετοχή μου σε μια πρώτη έκθεση, άρχισε να παίρνει τη μορφή μιας δεύτερης εργασίας. Μια δεύτερη εργασία που την πιστεύω όσο και την κύρια και νιώθω πολύ τυχερή γι’ αυτό.

Έχω επιλέξει το εργαστήριο να έχει άπλετο φως. Αυτό με βοηθάει στον συνδυασμό των χρωμάτων. Είναι γεμάτο με κουτιά στα οποία φυλάω τους θησαυρούς μου όπως οι οργανοποιοί τα ώριμα ξύλα.. Φύλλα, άνθη, πέταλα, σέπαλα, στήμονες, βλαστοί, φύκια, πέτρες, φλοιοί, βότσαλα, κοχύλια, κόκαλα, όλα είναι ταξινομημένα με πολύ προσοχή. Αυτό με βοηθάει στην εύκολη αναζήτησή τους, διότι η ποικιλία είναι μεγάλη σε χρώματα και μεγέθη. Βασικό επίσης είναι η προστασία τους απ’ το φως και την υγρασία. Επέκταση του εργαστηρίου έχουν γίνει και οι βιβλιοθήκες του σπιτιού. Κάποια παλιά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες έχουν επιστρατευτεί για να φιλοξενήσουν  τα λουλουδάκια μου ώστε ν’ αποξηρανθούν. Κάποιες φορές υπάρχουν υλικά παντού αραδιασμένα. Στον πάγκο, στην πολυθρόνα, στο πάτωμα… Είναι η στιγμή της σύνθεσης και της δημιουργίας…!